1388 مرداد 1، 13:29
شخصیت ضد اجتماعی
اصطلاح شخصیت ضد اجتماعی همواره به صورت مترادف جامعه ستیز به کار رفته است. این برچسپ یا اصطلاح این رفتار را خارج از معیار های اخلاقی متداول جامعه توصیف میکند و آن را به عنوان یکی از جدی ترین اختلال های روانی در نظر میگیرد.
نشانهها
چهار نشانه ی اختلال شخصیت ضد اجتماعی عبارت اند از: خود محوری، فقدان وجدان، رفتار تکانشی و جازبه ی سطحی. خود محوری به اشتقال ذهنی فرد به مسایل خود و عدم حساسیت به نیاز های دیگران مربوط میشود. فرد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی به زندگی خود در دنیا یی که با تنهایی او آمیخته شده است ادامه میدهد، گویی که در مکان جدا و عایقی قرار دارد و هرگز دوست و آشنایی ندارد. این افراد اغلب فکر میکنند که با دیگران تفاوت دارند. آن ها ظاهراً احساس توجه و نگرانی نسبت به دیگران را درک نمیکنند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی، اضطراب، گناه و یا احساس های پشیمانی را حتی در صورتی که آسیب زیادی را به دیگران وارد کرده باشند، تجربه نمیکنند. آن ها اغلب، هنگامی که با رفتار تخریبی خود روبه رو میشوند، آرام و موقر باقی می مانند و نسبت به کسی که بتواند آن ها را فریب دهند، احساس تنفر میکنند.
این افراد بر خلاف بزرگسالانی که یاد گرفته اند، رضایت مندی های بی درنگ خود را به خاطر اهداف دراز مدت فدا کنند، بدون توجه به پیامد های احتمالی بر اساس تکانههای خود عمل میکنند. آن ها مشاغل و روابط خود را به طور ناگهانی تغییر میدهند و اهل خشونت و بی ملاحظه هستند. آن ها اغلب، سابقه ی مدرسه گریزی دارند و ممکن است مکرراً به خاطر رفتار مخرب از مدرسه اخراج شده باشند. حتی هنگامی که آن ها پیوسته به خاطر رفتار های خود تنبیه شوند، نسبت به رابطه ی بین رفتارشان و پیامدهای آن ها هیج بینشی ندارند.
جالب است بدانیم که افراد مبتلا به شخصیتهای ضد اجتماعی میتوانند کاملاً فریبنده و متقاعد کننده به نظر آیند و به طور قابل توجهی نسبت به نیاز ها و ضعف های دیگران واقف اند. آن ها حتی در حالی که فردی را استثمار میکنند، احساس های اعتماد را در وی بر می انگیزانند. کن بایانچی در فریب دادن دیگران به اندازه ای مهارت داشت که توانست زنی را متقاعد کند که درباره ی بعضی از قتل ها، برای حمایت از وی شهادت دروغ بگوید. بایانچی میدانست که این زن تنها به طور اتفاقی قبل از دستگیری وی حضور داشت و هنگامی که در جایگاه دادگاه بود، او را متقاعد کرد که به وی کمک کند.
میزان بروز اختلال شخصت ضد اجتماعی حدود 2 تا 3 درصد کل جامعه است. از این درصد کل، 4 درصد را مردان و 1 درصد را زنان تشکیل میدهند. اگرچه به نظر میرسد که چنین افرادی احتملاً مجرم میشوند، ولی بسیاری از افراد جامعه ستیز از مشکلات قانونی اجتناب میکنند و با استفاده از روش های کمتر قابل توجه به عنوان تاجران بی رحم، روحانیون و سیاست مدارانِ متقلب به دیگران آسیب وارد میکنند.
علت ها
اگرچه علت های اختلال شخصیت ضد اجتماعی کاملاً شناخته نشده اند، ولی پژوهش ها از تبیین های مربوط به وراثت و هم از تبیین های مربوط به پرورش و ترکیبی از هر دو حمایت میکنند. در پژوهش ها همبستگی بالایی بین شیوههای فرزند پروری و سرمشق دهی نامناسب به دست آمده است. افراد مبتلا به شخصیت ضد اجتماعی اغلب به خوانوادههایی تعلق دارند که با محرومیت هیجانی، روش های انضباطی خشن و بی ثبات مشخص میشوند و علاوه بر این، رفتار های والدین نیز ضد اجتماعی است.
منبع: wikipedia.org
يا حق !
وَ احـــفَــظـنِــی بِــرَحـــمَـــتِـــکَ یــا الله